περιγελαστικά τραγούδια

Κατηγορία ελληνικών δημοτικών τραγουδιών με τα οποία σατιρίζονται πρόσωπα και ιδέες. Αφορμή σε αυτό δίνουν διάφορες πολιτικές και κοινωνικές καταστάσεις, γιορταστικές εκδηλώσεις με κάποιον ελευθέριο χαρακτήρα, όπως οι απόκριες, κλπ. Τη μουσική τους πολλές φορές την παίρνουν από γνωστές μελωδίες. Με ανάλογο τρόπο σατιρίζονται και διάφορα ελαττώματα, σωματικά ή ψυχικά, διάφορων ατόμων. Όπως παρατηρεί ο Στίλπων Κυριακίδης, η φράση «τον έβγαλαν τραγούδι», όπως για τους κλέφτες της τουρκοκρατίας ήταν τιμητική, έτσι για τους σατιριζόμενους ήταν η μεγαλύτερη ντροπή. Τα πολιτικά σατιρικά τραγούδια γνώρισαν μεγάλη ακμή ήδη στα πρώιμα βυζαντινά χρόνια, τότε που ήταν κυρίαρχοι οι δήμοι, οι οποίοι δεν δίσταζαν να στρέφουν τα πυρά τους και εναντίον των αυτοκρατόρων. Για τον αυτοκράτορα Φωκά (601-610) π.χ., που ήταν φιλοπότης, τραγουδούσαν στον Ιππόδρομο: «πάλιν τον καύκον έπιες, πάλιν τον νουν απώλεσας».